Culinaire dagen en strand

Zooo…nu vind ik weer even de tijd (en inspiratie) om een nieuw verhaal te typen. Het is soms lastig om weer een mooi verhaal voor jullie neer te zetten, maar ik doe het natuurlijk graag!;)

De bezetting is hier in de afgelopen week wel iets veranderd. Er zijn mensen gekomen en gegaan. Vond het erg jammer om afscheid te nemen van een huisgenote (Chantal 1 :P) waar ik best veel mee omging. Maar aan de andere kant…is Rogier vorige week dinsdag aangekomen:D Hij is hier voor 2,5 week.

Helaas was Chantal op maandag, dinsdag en woensdag nog steeds ziek, zodat ik deze dagen alleen de RT-lessen moest geven. Wel een stuk minder gezellig natuurlijk! Gelukkig ging het wel erg goed, zodat ik deze dagen ook weer met een goed gevoel kon afsluiten.

Zoals ik al eerder zei, was het dinsdag eindelijk zo ver! Om rond 16.00 uur reed de taxi voor om mij naar Zanderij (het vliegveld:P) te brengen. Ik ging Rogier ophalen! Toen we rond een uur of 5 aankwamen, zag ik dat het vliegtuig al geland was. Gelukkig! De vlucht was dus goed gegaan. Na ongeveer een half uurtje wachten kon ik Rogier begroeten:D
Eenmaal weer terug bij Stagewonen, was het natuurlijk tijd voor een voorstelrondje. Nadat Rogier een beetje was bijgekomen, hebben we nog een hapje gegeten bij Broki om de dag af te sluiten.

De woensdag, donderdag en vrijdag stonden vooral in het teken van het laten zien van de omgeving aan Rogier. Dit hebben we vooral op de fiets gedaan. Op zich wel leuk, want zelf kwam ik ook nog weer nieuwe dingen tegen, zoals de palmentuin. Vrijdag zijn we met een groepje lekker gaan zwemmen en ’s avonds hadden we een afscheidsfeestje/etentje van Chantal en haar vriend Daan, die hier ook voor twee weken op bezoek was. We hebben heerlijk gegeten bij ‘de Lindenboom’. We hebben een supergezellige tijd gehad met haar. We zullen je missen Chant!

Zaterdag en zondag was het tijd voor het wat actievere werk. We gingen naar Brownsberg! Brownsberg is een natuurpark en ligt in het district ‘Brokopondo’, 130 kilometer ten zuiden van Paramaribo. Het natuurpark is circa 6000 ha groot. De berg vormt de westelijke wand van het Van Blommenstein stuwmeer en wordt doorsneden door kreekjes die uitmonden in watervallen. Er zijn ruim 1450 verschillende soorten planten.
Om bij Brownsberg te komen, moesten we eerst over de bauxietweg. Volgens de chauffeur was het niet nodig om de ramen dicht te doen. Maar of hij daar gelijk in had…ik weet niet of jullie weten wat bauxiet is, maar het feit was dat ik na een paar uur een stuk bruiner leek dan ik in werkelijkheid was! Om een berg op te komen, moet je natuurlijk omhoog. Nou, daar gingen we met het gammele busje. Af en toe kwam de gedachte in mij op: ‘Zal ik dit overleven?’ Al dat gehobbel en geschommel en dan die diepe afgrond naast ons. Ik stelde mezelf gerust met het idee dat de chauffeur wel zou weten wat hij deed. En dit was gelukkig ook zo. We kwamen veilig boven!
Na even wat te hebben gegeten en gedronken was het tijd voor een wandeling. Naar de Ireneval! Toen ik nog boven stond verheugde ik me er al op dat ik straks onder een waterval zou staan. Na ongeveer een uur bereikten we de waterval om lekker af te koelen. Wat een ervaring! Onderweg hebben we ontzettend genoten van de natuur. Prachtig. Maar toen..begon de terugweg! Uit betrouwbare bronnen hoorden we dat de terugweg zwaarder was dan de heenweg…Ohoooh!! In het begin vond ik dit inderdaad ook. Maar na een tijdje dacht ik ‘Gaan met die banaan!’ In een recordtempo van drie kwartier waren we weer bovenop de berg. Vervolgens weer met het leuke busje naar beneden, naar ‘Ston-island’. Hier zouden we de nacht doorbrengen. Ook hier was het prachtig, met huisjes aan het water. We hebben onze hangmatten opgehangen en ook meteen geleerd hoe je hier een klamboe aan vast moet maken. Jaja, we worden steeds wijzer hier! De kok heeft heerlijk voor ons gekookt en daarna gingen de meeste mensen slapen. Maar wij (Chantal, Marcel, Rogier, de gids en ik) hadden gerekend op een kampvuurtje! Dus tjah..die hebben we zelf maar gemaakt. Het was nog even erg gezellig, maar op een gegeven moment waren de rollen een beetje omgekeerd. De gids was namelijk op een houten bankje in slaap gevallen en samen met Chantal lag ik in zijn hangmat. Toen vonden wij het ook maar tijd om onze hangmat op te zoeken….
’s Morgens hoorde ik verhalen van mensen die wakker waren geworden van de brulapen. Helaas ben ik hier doorheen geslapen! Ik had de brulapen de vorige avond wel al gehoord hoor, een mooi geluid is dit. Vandaag hebben we ‘gehengeld’ op het Brokopondomeer. Eerst een stuk gevaren met een boot, om vervolgens aan te leggen bij één van de vele bomen die in het water stonden. We gingen trouwens gelijk voor het betere werk, er werd namelijk gevist op piranha’s! Het aas bestond dus ook uit lekkere stukjes kip…Gewapend met onze houten stokken (hengels) begonnen we aan dit avontuur. Helaas heb ik geen piranha gevangen. Wel een ander visje, die wij maar tot tijgervis hebben gedoopt. Na de lunch gingen we weer richting Paramaribo, waar we terug konden kijken op een leuk weekend.

De maandag stond in het teken van het regelen van verschillende tripjes. Hierover later meer! ’s Avonds werd er gekookt door Rogier. Dit viel over het algemeen goed in de smaak. Erg handig, een kok in huis! Al is het maar voor een tijdje…

Dinsdag overdag hebben we ook niet erg veel gedaan. Dinsdag avond zijn we samen naar White Beach vertrokken om hier te overnachten. Erg leuk om hier met z’n tweetjes te zijn en gelukkig viel Rogier het slapen in de hangmat niet tegen!

Woensdagavond, nadat we terug waren gekomen van White Beach, stond er gelijk al weer iets anders leuks op ons te wachten: een culinaire toer! Met z’n tienen gingen we in een bus op weg naar allerlei restaurantjes, waar we steeds iets mochten proeven. Leuk om op deze manier inzicht te krijgen in verschillende keukens. Het eten was heerlijk en de stemming was goed…wat wilden we nog meer! Leuk extraatje vond ik dat we over de brug gingen die over de Surinamerivier gaat. De ‘zelfmoordbrug’, waar ik volgens mij al eens eerder over verteld heb. En hier moet je toch wel een keertje overheen zijn geweest. Niet stoppen onderweg! Want dan wordt je meteen belaagd door agenten die je vertellen dat je niet mag springen…
De avond was zeer geslaagd, met dank aan onze leuke gidsen Sergio en Samantha;)

Donderdag hebben Chantal en ik afscheid genomen van onze ‘kinders’ op de St. Elisabethschool. Dit deden we door middel van een aantal spelletjes, waaronder ‘de toren van Pisa’. De kinderen vonden het geweldig en wij stiekem ook wel. Ook het spel ‘treintje’ werd gespeeld. De regels hiervan zijn duidelijk: er zijn maar weinig regels! Met z’n allen in een lange rij en af en toe stapte er iemand uit. De ochtend was zeer geslaagd, volgende week gaan op we naar onze nieuwe stageschool!

Toen was het al weer vrijdag…ja ja, we gaan nog even door! Ik moet nu over twee weken vertellen! Eigenlijk zouden we vandaag met een groepje gaan kanoën. Maar helaas, het mocht niet zo zijn…het water stond te laag! Nouja, toen hebben we ons maar vermaakt in ander water..van zwembad Vos! Eerst hebben we geluncht bij ‘Lekker’, een tent die z’n naam eer aandeed. Vervolgens gingen we lopend (!!) naar het zwembad. Hier was het erg gezellig. ’s Avonds heb ik met Rogier lekker gegeten bij ‘Dok 204’. Kortom, weer een zeer leuke dag!

Gisteren zijn we naar Santigron (zandgrond) geweest. Dit is een Marrondorp, op ongeveer 2 uur rijden/varen van Paramaribo. Het dorp ligt aan de Saramaccarivier. Het dorpje ontleent zijn naam aan de omgeving. Het dorp is gevestigd op het helderwitte zand van de savanne van de Surinaamse kustvlakte. Naar schatting telt Santigron tussen de 1.500 en 2.000 inwoners. Santigron is per bus of auto makkelijk te bereiken. Hierdoor heeft het dorp helaas veel van het eigene verloren en krijgt het steeds meer stadse trekken.
We waren met z’n zessen en moesten wachten op de pier bij hotel ‘Torarica’. Dus we dachten ok, we gaan met de boot! Om 8.45 zouden we vroeg genoeg zijn. Dit hebben we geweten, want pas na een klein half uurtje kwam de gids ons ophalen om vervolgens met de BUS! weg te gaan. Na een mooi tochtje van ongeveer een uur, kwamen we bij de plaats ‘Uitkijk’, waar we na te hebben ontbeten op de boot zijn gestapt. Nouja..bootje! Het ding zag er behoorlijk oud en versleten uit en stond vol met water. Maar zoals ik hier vaak denk..het zou wel goed komen! Na wat water te hebben geloosd, konden we instappen. Op een bootje zitten vind ik altijd heerlijk. Lekker de wind door je haren! Na ongeveer 3 kwartier en een stop bij een mooi kreekje midden in de bush-bush, kwamen we aan bij Santigron. Vooraf was door onze gids duidelijk verteld dat we geen foto’s mochten maken van de mensen, ook niet bij aankomst. Maarja, je hebt er altijd weer van die mensen tussen zitten..zoals Ielse! Zij maakte toch een foto, wat meteen al het één en ander aan geschreeuw en gescheld opleverde. Wat een ontzettend warm onthaal:D Ok, op naar het dorpje. De gids wist veel te vertellen tijdens de wandeling door het dorp. Er waren veel hutjes, met af en toe een groot, modern huis ertussen. Heel apart! Gelukkig mochten we hiervan wel foto’s maken. Dit heb ik dan ook veelvuldig gedaan! Tussendoor even een aantal keren wat gegeten en gedronken en de dag was al weer snel gevuld. Als afsluiting was er een culturele dans/muziekshow. Dit vond ik op zich niet zo heel interessant. Maar ok, de rest was erg leuk! Tegen 16.00 uur vertrok het bootje weer richting ‘Uitkijk’. We waren hier een beetje te vroeg aangekomen. Dus op naar de supermarkt om een lekker koud drankje te scoren. Hier nog even gezellig gezeten en rond 18.00 waren we uiteindelijk weer thuis.
Eindelijk heb ik ook het populaire Surinaamse gerecht ‘roti’ gegeten. Helaas, ik vond er niet veel aan. Niet voor herhaling vatbaar dus:P Na nog een tijdje lekker te hebben ‘gehangmatteerd’ was het tijd voor een drankje bij ’t Vat en ‘La Caff’. In de polonaise en met een poppenkast voor het raam was het erg gezellig!

En vandaag is het zondag, rustdag. We wilden vandaag naar ‘Fort Zeelandia’, maar helaas, die was maar tot 14.00 uur open:P Dus wat we vandaag verder gaan doen…de tijd zal het leren!
Blijven jullie berichtjes sturen? Ook zal ik nogmaals mijn adres hier vertellen:P
Mozartstraat 118
Tourtonne 3
Paramaribo!!

Doeidoei!!
Agnes